'Echte vrienden'

Bon dia! Het is alweer veelte lang geleden, maar ik heb het dan ook echt daadwerkelijk druk gehad. Jawel, ook hier is dat mogelijk!

Drukte begon ongeveer 1 maand geleden, ik moest verhuizen vanuit mijn luxe hotelkamertje naar een studentencomplex. Jammer, maar helemaal prima natuurlijk, tot dat ik de kamer binnen kwam. Uiteraard; vieze lucht, schimmels, ongedierte, noem het allemaal maar op. Meteen besloten niet uit te pakken en te kijken of het mogelijk was een andere kamer te krijgen. Dit was niet mogelijk. Toch maar geprobeerd het daar aangenaam te maken, maar toen ik de douch uit kwam en oog in oog stond met 2 leguanen maar dan de kleine variant (even kwijt hoe we die ook alweer noemen) besloten dat ik geen nacht meer in die studio zou gaan slapen. Toen bij Saskia (vriendin op complex) ingetrokken, zij zit in een 2 persoons appartement. Dit was voor 1,5 week, want na die periode vond verhuizing nummer 3 plaats; ik mocht namelijk naar perle d'or! Dit complex ligt naast mijn werk, ideaal dus.

1 mei was de dag daar dat ik weer mocht gaan verhuizing, voor als het goed is, de laatste keer. Echter was dit niet het enige spectaculaire wat voor deze dag op de planning staat. Naomi (beste maatje op t eiland!) zou vandaag voor onbepaalde tijd richting Canada gaan. Donderdags al hele dag op pad geweest om auto in te leveren, huisje te regelen, laatste spullen te halen, koffers te pakken, wasjes te draaien, of terwijl; klaarmaken om op vakantie te gaan. 'S nachts nog moeten werken en vrijdagochtend alweer vroeg wakker om nog een keer met zn allen te ontbijten voor haar vertrek. Na ontbijt in de auto richting het vliegveld, alles was nog chil en alles was ook mee. Op het vliegveld ingecheckt, daarna wat gedronken en daar ging ze. Toch wel even lastig, na 4 weken ongeveer 24u per dag met elkaar op te trekken en nu ineens zonder. Wel wat traantjes gelaten dus..
Op naar huis, eigen koffers pakken want ik zou vanmiddag verhuizen naar Perle. Toen ik zo goed als alles ingepakt had kreeg ik een appje; 'Zit je?' Hoezo? 'Naom heeft haar vlucht gemist'. On-ge-lo-fe-lijk. Ze had geen greencard en mocht daarom het eiland niet af ivm een tussenlanding in Chicago. Na heel wat telefoontjes, geregel, etc. was mevrouw na een aantal uurtjes weer veilig in de thuishaven. Besloten niet meer om te boeken aangezien dit teveel koste. Indrukken genoeg dus..

Dag daarna op pad om alles weer terug te regelen, auto, huisje, zomerse spullen, etc. Ook wel apart.. Tevens was dit weekend ook Sail Aruba, jullie zullen dit ongetwijfeld hebben meegekregen aangezien ons Koninklijk echtpaar hier ook te gast was. Ook hier uiteraard even wezen kijken, een beetje mooie mariniers spotten, genieten van de sfeer en een wat rond kijken. Roy & Ben deden hier 2 dagen vrijwilligerswerk, (lees; rondrijden in een golfkarretje) en zaterdag zijn we dan na het regelen van auto etc. ook maar even daar gaan kijken. Beetje over het terrein scheuren in dat wagentje en vervolgens op een boot van de mariniers over het water. Dit was echt een soort achtbaan op het water. Beetje ouwehoeren in die rij waardoor de stemming er al lekker in zat. Vervolgens kregen we alle 4 een zwemvest aangereikt. Met mijn goeie gedrag een jurkje aangedaan omdat ik niet wist dat we dit soort wilde dingen gingen doen. Marinier maakte daar leuk gebruik van; touwtje van zwemvest dat tussen de benen zat werd wel akelig strak aangetrokken waarvoor het jurkje een mooi eind omhoog schoof. Maargoed, uiteindelijk allemaal in die speedboot, die zijn naam zeker tegemoetkomt(!) met ongeveer 95 kilometer per uur over dat water heen, met bochten waarmee je 't water aan kon raken. Aantal keren ineens stoppen waardoor je zeikes nat uit die boot kwam, maar wat gelachen.

Zoals jullie misschien wel hebben meegekregen sta ik sinds een paar weken niet meer alleen in het restaurant maar ook in de BAM, een soort kroeg achter het restaurant. Ook heel erg leuk om te doen, je begint om 21:00u dus hebt mooi een dagje vrij en kan daarna een avond+nachtje kroegbaas spelen, bevalt erg goed!

En in Nederland inmiddels de meivakantie alweer een aardig eind op weg. Wat betekend; koningsnacht, koningsdag, bevrijdingsfestival, etc. Het geen waar ik naar mijn inzien naast de kampioensfeesten het meest van zou balen om te missen. Is ook zeker zo, maar Aruba maakt toch een hele boel goed :). Koningsnacht hier uitbundig gevierd in de Nederlandse kroegen, Hollandse meezingers, bier, veel gezellige mensen en een bloedhete temperatuur; erg geslaagd. Dag daarna (koningsdag) op Moomba beach Nederlandse spelletjes zoals koekhappen, spijkerbroekhangen en spijkerpoepen. Sommigen hier kenden enkele spellen niet eens. Wat een jeugd.. (Jort :*)
Al met al ook prima koningsdagen gehad.

Naast drukte met verhuizingen, afscheid nemen van mensen, in de weer voor van alles en nog wat, werken, etc. Wordt er ook zeker nog genoten. Iedere vrije dag voelt eigenlijk een beetje als vakantie, maar wat went het snel.. Vorige week met Juud, Jort en Ben zonsondergang bekeken op een pier, dan besef je je hoe weinig je eigenlijk geniet van de prachtige dingen hier, omdat het zo snel normaal wordt.
Al wordt er natuurlijk genoeg genoten! Op de vrije dagen heerlijk met wat flesjes wijn bij het zwembad of aan het strand, alles is in de buurt dus mochten we iets nodig hebben, hebben we het ook zo. Heerlijk.

Ook ben ik alweer over de helft van mijn avontuur op Aruba, niet te geloven hoe snel de tijd is gegaan. En gelukkig heb ik nog even hier..
Volgende week een erg leuke week, verjaardag vieren met Roeline (ook die week jarig) en aankomst van de rest van de Sluiter crew. 10 dagen volop genieten met t gezin! Over familie gesproken.. De wereld is echt te klein. Vorige week nieuwe tafel in het restaurant, ik liep er naar toe om deze twee mannen te helpen en raakte met ze aan de praat. Zij zaten voor zaken op Aruba en werkten beide op Curacao, nadat ik mijn verhaaltje had gedaan over wat ik hier op Aruba deed vroegen ze waar ik had gestudeerd en waar ik ging studeren. Na mijn antwoord Leeuwarden & Groningen kreeg ik de vraag of ik dan ook uit het noorden kwam. Toen ik zei; Ik kom uit Zwolle kreeg ik het volgende antwoord; 'Oh echt? Ken je Maarten Sluiter?' Jahoor.. Mond viel ongeveer open van verbazing en toen ik antwoorde met; Ja dat is mijn neef. Begonnen beide mannen ook te grijnzen. Dat is onze collega! 'Wat een kleine wereld'. Haha.

Terwijl ik net wat zit te prutsen met het inloggen op waarbenjij.nu, omdat ik het wachtwoord alweer vergeten was, begint het nummertje 'Echte vrienden' ineens te draaien. Opvallend dat wel erg veel stukken tekst uit dit nummer dik van toepassing zijn van alles wat ik nu mee maak, want hoe cliché het ook altijd klinkt van iedereen, je maakt echt vrienden voor het leven in een periode als deze.
'Ik lach om jou, ik huil met jou en daarom dat ik jou vertrouw.' Door dat je met zoveel samenleeft, en ook echt op elkaars lip zit leer je veel mensen in een korte periode echt kennen, en bouw je ook een goede band op. En niet onbelangrijk hier; 'Jij bent echt een vriend waarmee ik drinken kan, zijn we samen eindigt het geheid meteen fles wijn' (Naom).

Al met al; het gaat allemaal nog steeds goed hier! Ik geniet gigantisch, en moet er eigenlijk nog niet aan denken straks alweer naar huis te gaan.
Voor degenen die vakantie hebben; geniet er nog even van! En de rest; werkse, studeerse, etc.

Liefs, Ann